مجری پروژه ملی شبکه انتقال ۷۶۵ کیلوولت اعالم کرد که راه اندازی این ابرکریدور ضمن کاهش چشمگیر استفاده نیروگاهها از سوخت مازوت، موجب صرفهجویی چند میلیارد دلاری در هزینه های سوخت مایع خواهد شد. وی افزود: کاهش آلودگی نیروگاهی، بهبود کیفیت هوای کشور و افزایش پایداری تأمین انرژی از نتایج مهم اجرای این طرح است.
بر اساس گزارش شرکت توانیر، مجری پروژه با اشاره به موقعیت ژئوپلیتیکی ایران توضیح داد: ایران از ظرفیتهای راهبردی ارزشمندی بهرهمند است و وجود خلیج فارس، یکی از اصلیترین مزیتهای کشور محسوب میشود. به همین دلیل، توسعه توان تولید برق باید همزمان با تقویت و نوسازی شبکه انتقال پیش برود. در سطحی کلان تر نیز ضروری است ساختار شبکه انتقال به روز شود تا ستون اصلی شبکه سراسری برق از نظر تابآوری و ضریب اطمینان تقویت گردد.
لزوم توسعه معماری شبکه انتقال متناسب با روند رشد تولید برق
او بیان کرد: زمانی میتوان ادعا کرد توسعه شبکه انتقال اثرگذار بوده که منجر به کاهش تلفات، افزایش بهره وری و هماهنگ شدن با الگوی آمایش سرزمینی شود. کشورهای پیشتاز در حوزه انرژی، معمولاً تولید برق را در سواحل و نواحی نزدیک دریا متمرکز میکنند. با توجه به موقعیت ممتاز ایران در کرانه های خلیج فارس، پیروی از این الگو برای کشور ما کاملاً منطقی و راهبردی است.
تقویت هماهنگی نهادی و تضمین بلندمدت امنیت انرژی
او درباره هماهنگی های بین بخشی گفت: با همکاری وزارت نفت، برنامه جامعی برای توسعه میادین گازی و مدیریت فشار شبکه در حال شکل گیری است. با بهرهبرداری از طرح ۷۶۵ کیلوولت، نیاز به انتقال روزانه حجم عظیمی از سوخت مایع به مناطق شمالی برطرف می شود و امنیت انرژی کشور در بلندمدت تضمین خواهد شد.
نقش طرح در دیپلماسی انرژی و تبدیل ایران به هاب منطقه وی افزود: این کریدور عالوهبر کارکرد داخلی، ابزار مهمی برای توسعه تعامالت انرژی کشور خواهد بود. امکان تبادل برق با کشورهای حاشیه خلیج فارس و کشورهای شمالی، ایران را به یک نقطه اتصال راهبردی در شبکه برق منطقه بدل خواهد کرد.
تکمیل مطالعات فنی و ارزیابی دقیق ریسک ها
مطالعات فنی، پایداری شبکه، سناریوهای تک ناحیه و چندناحی های و استانداردهای بین المللی در بخش های مختلف پروژه در حال نهایی شدن است و تمام ریسک ها پیش از ورود به مرحله ساخت بررسی خواهد شد.
همکاری های بین المللی و انتقال فناوری او در پایان توضیح داد: بازدیدهای تخصصی و تبادل دانش با کشورهای صاحب فناوری نشان میدهد زمینه الزم برای انتقال تکنولوژی فوقفوقولتاژ فراهم شده است. ظرفیت مشارکت بینالمللی برای اجرای این پروژه کامالً مهیاست و این همکاری ها به ارتقای توان فنی داخلی نیز کمک میکند